Op de blote voeten door het maïsveld, modder dat tussen de tenen door gaat, diverse ondergronden: grote en kleine kiezelstenen, hout, turf, glas. De kinderen vinden het prachtig. Het meest spannend zijn de sloten waar we soms tot aan onze liezen door waden. Sommige onderdelen worden meerdere keren gedaan. Gewoon omdat het zo bijzonder, fijn en goed “voelt”. Het blotevoetenzeebodempad krijgt van onze kinderen een 10+.

Extra dimensie is het feit dat we dit doen op het land wat vroeger zeebodem was. Hoe dit in zijn werk is gegaan hebben we eerder die dag kunnen zien in een klein museum dat in de watertoren van Emmeloord is gevestigd. De watertoren hebben we beklommen en het carillon horen spelen en genoten van het uitzicht. Mooi om te zien dat het ene kind ziet wat er in de tuinen iets verderop gebeurt terwijl het andere kind de nauwelijks zichtbare windmolens in de verte ziet.