Er wordt een doos bezorgd en de meisjes mogen hem openmaken.

Voor elk zit er een Hartendeken in. Dit is een deken die gemaakt is door vrijwilligers voor kinderen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Wat zijn ze blij met de deken en het knuffeltje. Als dank maken ze een hart van hun twee dekens!!! Stichting Hartendekens, bedankt!!!

We gaan de kinderen eens lekker verwennen. We gaan naar de Chocolaterie waar een vriend van onze (biologische) kinderen manager is. Leuk om daar ons gezicht even te laten zien. Als de “killer brownie topping” wordt geserveerd kijken de meiden hun ogen uit. Mooi, die blijde gezichten en stralende ogen!

Afgelopen week hadden we een afspraak met iemand die onderzoek doet voor de gemeente inzake jeugd- en pleegzorg.

In de afgelopen jaren hebben wij regelmatig aan de bel getrokken voor kinderen die op dat moment onder onze hoede waren. Dat waren dan gesprekken met jeugd- en pleegzorg zelf maar ook met diverse mensen van de gemeente, tot zelfs de Wethouder Jeugd aan toe. Op die momenten brachten de gesprekken geen hulp en geen uitkomst!  De professionals lieten duidelijk merken dat ze er niet van gediend waren dat hun handelen, of juist niet handelen ter discussie werd gesteld. De gesprekken kregen we zelfs als een boemerang terug. Ineens waren we van “ervaren, meewerkende pleegouders” het tegenovergestelde 🙁  We hebben het hier over 2016.  Drie pleegkinderen, waarvan twee met grote en noodzakelijke hulpvraag en -behoeft en GEEN HULP. En wij, pleegouders, als roepende in de woestijn. Niet voor elk kind is de uitkomst van deze periode positief afgelopen.

En nu was dan het gesprek. Heel fijn, die luisterende oren, belangstellende vragen om de zaken nog duidelijker te krijgen. De uitkomst kunnen we niet weten maar we hopen wel mee te kunnen werken aan het doel: goede zorg voor ieder kind!!!!

Vanochtend waren de meningen verdeeld over de intocht van Sinterklaas in Nederland. Terwijl het ene kind er naar uitkeek was de ander vast van plan om lekker muziek te gaan luisteren op de eigen kamer.

Maar terwijl de intocht was begonnen werd er “even” meegekeken of het wat was. Met een beker chocomelk en een bakje pepernoten was dit zeker het geval 🙂  en samen keken we de rest van de intocht. Ondertussen pratend over de voors en tegens van de verschillende pieten, over hoe zielig Piet-snot is dat hij zo onheus wordt bejegend. Maar ook dat Sinterklaas een vreemde man is die je hooguit 1 x per jaar ziet en die je dan een hand moet geven of bij op schoot zitten terwijl ze anders altijd de boodschap meekrijgen dat dat niet mag 🙁

Het verhaal van de uitgepakte letters wordt hier erg leuk gevonden. Na de uitzending worden er zelf chocoladeletters gekocht en dit uitgebreid nagespeeld. En met Pieten-mutsen op het hoofd en roetvegen op het gezicht worden buiten kleine kinderen opgezocht en pepernoten uitgedeeld.

En natuurlijk wordt ’s avonds de schoen gezet maar worden er self-made briefjes ingedaan en krijgen we ook het antwoord van Sinterklaas daarop in de hand gestopt.

Sinterklaasfeest en pubers, heerlijk!

Maar we spreken wel af dat we alleen op zaterdag “Piet” spelen anders gaat het feest (nog steeds) met ze aan de haal 😉

Tijdens het stagelopen helpt 1 van onze pleegdochters mee met het naaien van wijnzakken. Ze is helemaal trots en ik mag de stapel bekijken als ik haar ophaal. Weer een mooie stap gemaakt 🙂

Onverwachts bezoek en een prachtige bos bloemen. Een combinatie van  “Week van de Pleegzorg” vorige week en “Mantelzorgdag” vandaag. Een initiatief van de Christen Unie Zwolle als blijk van waardering voor ons als pleeggezin. Wat een mooi gebaar. Dank je wel, Reinier Mulder! Dit is zeker een steuntje in onze rug.

De kinderen op school en onderweg voor mantelzorg. Dan zo’n mooie zon.  Dat geeft licht, kracht en blijdschap voor deze nieuwe dag die ongetwijfeld weer vol zit.

Een paar piepschuimen platen zijn bewaard om leuke figuren uit te snijden. Dat kinderen daar soms heel wat anders in zien blijkt vandaag wel.

Een potlood midden op de tafel en wapperen maar. Beiden doen ze hun best om het potlood bij de ander van de tafel te laten rollen. Succes verzekerd. Hoe simpel kan het zijn!!!! En het uitsnijden van figuren houden we gewoon achter de hand voor een moment waarop zo’n initiatief wel nodig is 😉