Natuurlijk zijn hier vaker baby’s in huis (geweest). Dan zijn het kleinkinderen. We genieten daar allemaal volop van. Dit keer komt de zus (zij woonde ook 3 jaar bij ons) van een van onze pleegkinderen met haar dochtertje. In de herfstvakantie waren wij op kraambezoek bij haar, nu komen zij bij ons thuis. Dat het “gevoel” bij deze baby toch anders is, is duidelijk.

De vragen en opmerkingen blijven komen: “Wat zorgt ze goed voor haar”, “ziet ze er goed uit?”, “ze troost de baby als ze huilt”. Onderliggend is natuurlijk de vraag: “mag deze baby thuis blijven wonen?”. Eigenlijk best jammer dat het beeld van “onze” meiden al zo gekleurd is door de wetenschap dat het niet iedereen lukt om goed voor z’n kindje te zorgen. Gelukkig ziet het er hier heel goed uit en hopen we dat dit zo zal blijven.