Nu we in de decembermaand zitten slaat de inpakwoede weer flink toe. In elke winkel met “zelf-inpak-service” wordt een van de knuffels ingepakt, en loopt onze pleegdochter trots met haar pakje naar huis. Ergens in de avond wordt het uitgepakt en elke keer is ze weer blij met wat erin zit 🙂
Als onze zolder verduurzaamd is kunnen we opnieuw inrichten, veranderen. En dan…hebben we zomaar een kamertje over en gaat het pleegouderbloed kriebelen. Zullen we? Of juist niet!
We wisten het al even en waren ook al met de voorbereidingen bezig. De woningbouwvereniging pakt onze hele straat aan. De huizen worden stuk voor stuk aangepakt. Van top tot teen, van binnen en buiten. Op dit moment zitten we er middenin. Bij tijden chaotisch, een ander moment rust waarbij we afwachten wat de volgende stap zal zijn. Het enige lastige is dat niet wij zelf het tempo bepalen. Na het isoleren komt er een nieuw ventilatiesysteem door het hele huis, een aansluiting voor elektrisch koken, een afvoersysteem voor een afzuigkap. Sommige zaken wisten we, andere komen zich plotseling aandienen. En onze jongere vindt het maar wat gezellig dat er zo vaak mensen over de vloer zijn.Ondertussen openen we elke doos, laten elk stukje papier, speelgoed, werkje etc. door onze handen gaan. Bewaren, naar de kringloop of in de prullenbak of oud papierbak. We vinden de prachtigste en waardevolle dingen en lopen regelmatig met een glimlach rond.
Wij, en alle andere pleegouders uit Zwolle, kregen een uitnodiging van de gemeente Zwolle om vanmorgen een kop koffie te komen drinken in de Panoramazaal van het Stadhuis Zwolle.
De Wethouder Jeugdzaken kwam een inleiding geven en liet aan de hand van bovenstaand bord de visie voor de komende jaren zien. Hij vertelde er bij dat dit vast wel reacties zou oproepen bij de aanwezige pleegouders. En dat was ook zo. Zo vertelde een pleegmoeder van een zusje en broertje dat het niet goed afgelopen zou zijn met deze kinderen als ze niet uithuis geplaatst (uhp) zouden zijn. Dit verhaal wordt door meer pleegouders onderschreven. Al pratend kwamen we er achter dat de visie van de gemeente vooral dit is:
En als dat thuis dan niet bij de eigen ouders kan zijn dan bij een (netwerk)pleeggezin. Maar een thuis, niet een instelling of gezinshuis. Er kwamen een aantal voltijd- en deeltijd pleegouders aan het woord en zelf mochten we vertellen van de reünie van ex-pleegkinderen die we vorige maand hadden.
Na het officiële deel, werd er door de diverse pleegouders ongedwongen gepraat en ervaringen uitgewisseld.
Een Wethouder met een visie. Dat is fijn en waardevol.
WIST JE, DAT ER IN ZWOLLE NOG 25 KINDEREN WACHTEN OP EEN PLEK???? Misschien iets voor jou?
Om 7 uur staan we buiten. Het is droog! en dankzij de voorbereiding van gisteravond hebben we de partytenten in no-time staan. Nog even gezellig maken en dan kunnen de eersten al van het station worden gehaald.
Tussen 10.10u en 11.00u wordt er druk heen en weer gereden om de jongeren van het station te halen en wordt er druk geappt over treinen die gemist zijn of later aankomen. Een ander komt met de auto. En dan is er het eerste weerzien met elkaar en met ons. Hoe bijzonder 🙂
Als iedereen er is, spreekt de voorzitter van het Stichtingsbestuur een woord van welkom. Vertelt in het kort dat zij het idee had opgevat voor deze reünie en dat ze blij verrast is met de komst van iedereen die uitgenodigd is. Dan gaan we met elkaar naar buiten voor de gezamenlijke foto van ons met de (ex)-pleegkinderen en later nog met alle meegekomen partners en kinderen.
Wat mooi en bijzonder!!!!!!!!
Samen gaan we genieten van de High Tea die we hebben gemaakt en waaraan ook een aantal mensen om ons heen een bijdrage hebben geleverd.
Bovenal genieten we van elkaars aanwezigheid. Er worden herinneringen opgehaald, er wordt veel gelachen. Maar er is ook ruimte voor een serieus gesprek, voor een wandeling in de wijk, voor spelen in de speeltuin. Vanaf 15.00u kunnen onze bio-kinderen aanschuiven (met hun gezinnen). Want ook zij hebben natuurlijk te maken gehad met hun pleeg-zusjes en -broertjes. Voor deze dag horen we weer helemaal bij elkaar.
Of zoals een van de pleegkinderen het verwoordde:
Rond 17.00u wordt de dag officieel afgesloten door de voorzitter. Elk (ex-) pleegkind krijgt een foto van die ochtend mee in een lijstje en een Goodie-bag met allemaal bij elkaar verzamelde- en gesponsorde cadeautjes. Ook voor de kleine kinderen is er een tasje met cadeautjes.
Voor wie wil is er nog soep met stokbrood, ook deels door anderen gemaakt. Wie naar huis wil gaat zelf of wordt naar het station gebracht. Wat een dag!!!!!
Met dank aan het bestuur die het idee geopperd heeft voor deze reünie en meegedacht heeft in de organisatie en de financiering,
Met dank aan onze dochters Naama en Jedidja die deze hele dag aanwezig waren, een pleeggezin-app onderhouden voor iedereen die daar in wil, contacten van tevoren onderhielden, de Goodie-bag hebben gemaakt.
Met dank aan lieve mensen om ons heen die de partytenten uitleenden, bakten, soep kookten of anders een bijdrage leverden.
Met dank aan hen die bijdroegen aan de Goodie-bag.
Met dank aan de jonge mensen die weer, als vanouds in ons huis waren. Bedankt dat je er was. Bedankt voor de opmerking: het leek wel of ik thuis kwam. Bedankt voor jullie enthousiasme en de roep om dit (jaarlijks) te herhalen.
Bedankt voor diegenen die we hier vergeten 🙂
Dan als afsluiting een tekst die bij ons op het toilet hangt:
Als we terugdenken aan deze dag, dan glimlachen we nog wel een poos.
Op vrijdagavond zijn de meeste voorbereidingen klaar voor de langverwachte reünie van die pleegkinderen die in ons gezin hebben gewoond. Alleen de partytenten nog! Maar het regent en regent….! We leggen wel vast alle buizen klaar zodat we zaterdagochtend meteen kunnen beginnen met opzetten als het droog is.
Dat er ook vanuit de pleegkinderen naar uitgekeken wordt blijkt wel uit het aapje dat we ontvangen met de foto van een zelfgemaakte taart die morgen meegenomen wordt.
Twee keer per week komen de laarzen uit de schuur en ga je een ochtend meehelpen bij de Ponyvrienden in Hattem. Wat fijn dat je daar wel terecht kunt zonder de juiste papieren. Het is in ieder geval een welkome afwisseling op het thuis zijn in afwachting van de juiste papieren.
Vandaag hadden we een gesprek bij Zoethout. De plek waar onze pleegdochter nu gaat werken/dagbesteding gaat krijgen. Afspraken maken! Dat was de bedoeling. Tot blijkt dat er wel een toestemming/beschikking ligt, maar dat deze niet juist is! Dat wordt weer de papierwinkel induiken!!!!!!!
We brengen onze vakantiedagen door in het plaatsje Lieto waar we genieten van de natuur, de rust. We zijn met z’n zevenen. Wij zijn met onze pleegdochter, haar “oma” en onze dochter met haar gezin (waaronder onze 2-jarige kleinzoon. Verder trekken we regelmatig met het gezin van onze oudste zoon op die in Turku woont en genieten van elkaars aanwezigheid..We bezoeken prachtige plekken zoals de grote Domkerk van Turku, het authentiek Finse havenplaatsje Naantali, het nieuwe marktplein, de Hortus Botanicus en het kasteel. Voor onze pleegdochter is het heel gezellig dat ze veel samen kan doen met haar “neefje”.Ook in de vakantie wordt er regelmatig getekend.Dan komt de dag dat we weer op de boot stappen voor de terugreis. Omdat we zo laat in september zitten vertrekt de boot als het donker is. Het is lastig om de familie te zien die ons aan de kant uitzwaait. Maar voor hun zien wij er spectaculair uit!!Met nog een overnachting in Zweden en een in Duitsland lijkt onze terugreis ook wel vakantie.
