Woensdagmiddag. Een vriendinnetje te spelen en dan heel graag naar de “blauwe speeltuin” een eindje verderop willen gaan. Een stapel leesvoer mee voor mijzelf en daar gaan we.

Terwijl de kids zich in de speeltuin prima vermaken zit ik lekker te bladeren. In een van de tijdschriften is een item “doe iets”. In het voorwoord staat dat de lezers zo worden aangespoord tot het uitvoeren van sluimerende wensen. Ik kijk op en zie een paar heerlijk spelende en genietende kinderen. De aandacht is verlegd van de speeltuin naar de kastanjeboom. Voorlopig heb ik geen wensen meer….!

Hoe heerlijk is het dat kinderen niet genoeg kunnen krijgen van onze prachtige natuur.