Weblog
nov 29

Sneeuw.

maandag 29 november 2010

Een gewone schooldag, een ouderbezoek voor een van de kids. Niks bijzonders tot zover. Maar dan wordt het middag. Heel voorzichtig begint het te sneeuwen en langzaam aan wordt dat steeds meer. De school gaat uit en de pret kan beginnen. Sleeën uit de schuur en spelen maar. Voor ons mag dit tot februari duren.

sneeuw

’s Avonds aan tafel vertellen we de kids dat we voortaan met z’n zevenen blijven. De stoel die een paar weken geleden plotseling leeg was zal (zo als het er nu naar uitziet) leeg blijven. Ook al is het nu al een paar weken zo, het definitieve valt toch tegen. Een van de kids zegt: Ik ben er een beetje boos en een beetje verdrietig van. Tja, dat is dan toch jammer van die gewone dag die zo plezierig werd.

nov 28

Boerenkool met worst van Oma.

zondag 28 november 2010

Vandaag gaan we met z’n allen naar Oma, zij heeft ons uitgenodigd om een dagje te komen en dan te blijven eten. Na de koffie, als we ook zus en zwager nog treffen, gaan we een eind wandelen. Heerlijk koud is het al en het lopen over de dijk geeft een prachtig uitzicht over de uiterwaarden van de IJssel.

uiterwaarden

Na de wandeling is het heerlijk warm in huis en gaan de kids weer lekker spelen. Er is nog een moment dat de kids erachter komen dat Oma er ook al was in de 2e W.O,waar ze op school over leren. En dat dit dezelfde oorlog was van Hitler en de Jodenvervolging. Zo leer je nog eens wat en ze luisteren naar Oma’s verhalen. Samen gaan we de boerenkool opzetten en tafel dekken. We genieten met z’n allen daarna van de heerlijke boerenkool met worst en het samenzijn.

boerenkool

Oma, bedankt!

nov 26

Koopavond.

vrijdag 26 november 2010

Gisteren zijn we aan het eind van de middag, dik ingepakt, richting stad gegaan. Kleine cadeautjes kopen voor het sinterklaasfeest op school en met de groten hebben we ook thuis lootjes getrokken. Onderweg begon het al donker te worden en toen we bij de stad aankwamen en wezen op de straatverlichting die ruim aanwezig was riep de jongste van het stel vol bewondering :”OOOOH”!

licht

Eerst de helft van de inkopen doen, en voor iedereen een kleinigheidje voor nu, en dan met elkaar overleggen wat en waar we wat zullen eten. Het werd een heerlijke zak patat (buiten) en daarna wat drinken bij La Place. Een compromis waar een ieder zich in kon vinden en dus ook gezellig meedeed. Daarna nog de laatste inkopen doen en voor een van de kids de (al wekenlang) begeerde laarzen halen. Onderweg vroeg een van de kids of we dit vroeger ook met onze (eigen) kinderen deden, wat we konden bevestigen met een ja. Dit leverde heel tevreden snoetjes op, want dan hoor je er echt bij! Nog ff met de bus terug en dan om 21.45u alles onder de 12 in bed. Dat was gezellig.

nov 24

De orde van de dag.

woensdag 24 november 2010

Het bericht van een naderend einde had ons vorige week al bereikt. Ze woonden jarenlang in de zelfde straat als ons en ook na hun verhuizing hadden we nog wel eens contact. Na elf jaar strijd tegen de ziekte kanker heeft ze vorige week donderdag de strijd verloren. Maandag ontvingen we de kaart en gisteravond gingen we samen condoleren en afscheid nemen. Dan ontmoet je een man en dochter die erg verdrietig zijn maar ook blij dat hun vrouw en moeder nu niet meer hoeft te lijden. Het afscheid nemen was schokkend omdat de ziekte haar onherkenbaar had veranderd. Ze hield van bloemen en die waren er en ze lag er rustig en vredig bij.

bloemen

Vandaag gaat de een naar de afscheidsdienst en de ander blijft thuis voor de kids maar de gedachten van ons allebei zijn bij haar die wordt begraven en bij haar man en kinderen die haar  zo moeilijk kunnen missen. Ze zou vandaag 59 jaar zijn geworden!!!! De orde van de dag staat vandaag even in een ander licht.

nov 20

Formulieren invullen.

zaterdag 20 november 2010

Deze week lag er weer een hele stapel formulieren te wachten om ingevuld te worden.

formulieren

In combinatie met weinig tijd deze week, leken we er niet doorheen te komen. Nog eens alle NAW gegevens invullen, burgerservicenummer(s) erbij pakken, nummer van de Ziektekostenverzekering, gegevens van de ouders, van onszelf. En dat waren dan de makkelijke vragen. Lastiger waren de vragen over het verleden van het kind, over het gedrag of over welke hulp nodig is, want hoe verwoord je dat het best?

formulieren

Zo’n beetje de hele week zaten de formulieren in onze tas en als we eens ergens moesten wachten of tijdens een kop koffie, dan konden we weer wat bespreken en invullen. Zo is het nu dan toch klaar. Nog even kopiëren en dan kunnen ze weg. En wij gaan met z’n allen lekker rustig aandoen dit weekend.

nov 17

Juweeltjes.

woensdag 17 november 2010

Na al die jaren pleegzorg en na al die verschillende kinderen hebben we heel wat tastbare maar ook niet tastbare juweeltjes verzameld. De uitspraak  “Dag Kees!” is er een van. We zullen nooit het kleine donkere koppie vergeten van het kind dat bij ons in de auto zat en na een heel eind rijden tegen een koe in de wei riep: “Dag Kees”.  Wat hebben we gelachen zeg. En hoe vaak is dit daarna al tegen een koe gezegd!

juweeltjes

En wat te denken van de uitspraak: “Ik weet niet wat ik wil, maar ik wil het NU”. Dit stond op het slabbetje dat een paar van onze kinderen kochten voor hun babypleegzusje. Zo zwerven er nog kleine slofjes rond in de poppenklerenbak die van een andere baby zijn geweest, maar ook papieren handschoentjes die op de basisschool zijn gemaakt en die hier zijn blijven hangen. Ook zijn er diverse potjes waar kaarsjes in kunnen en die door (voormalige) gezinsleden zijn gemaakt.

smile

Al die verzamelde juweeltjes doen ons nog regelmatig glimlachen en denken aan de kids waar we voor (hebben) mogen zorgen.

nov 15

Rugzak.

maandag 15 november 2010

We kunnen wel zeggen dat al onze kids een rugzak meedragen. Maar wie niet? Alles wat je meemaakt neem je immers mee in je verdere leven en zal mede bepalen hoe je keuzes er uit (gaan) zien. Als ouders (en opvoeders) hoop je dat de rugzak niet te zwaar zal worden en misschien zelfs zo nu en dan even afgedaan.

rugzakje

Voor sommige kinderen blijkt die rugzak al snel erg zwaar, te zwaar zelfs. Dat is het moment dat er professionele hulp ingeroepen moet worden. Onze taak hierin bestaat uit signaleren en begeleiden.

rugzak zwaar

Wat het erg lastig maakt is dat er meerdere zware rugzakken op een plek zitten, ongewild en onbedoeld krijgen de kids van elkaars misère mee. Wat we dan nog kunnen doen is relativeren, niet dat de zaken die gebeuren onbeduidend zijn maar wel om ze draagbaar te houden.

nov 12

Een lege stoel.

vrijdag 12 november 2010

In een gezin waar pleegkinderen komen moet je er aan wennen dat diezelfde kinderen soms ook weer gaan. Wat achterblijft is een lege plek.

lege stoel

Soms zijn de kinderen een paar maand een deel van het gezin geweest, een half jaar of  (veel) langer. In alle gevallen blijft er een lege plek achter en heeft het zijn weerslag op de achterblijvers. Het is fijn als je met z’n allen naar zo’n afscheid kunt toeleven. Het bij elkaar zoeken en inpakken van de spulletjes, afscheid nemen op school en nog een laatste keer samen (uit) eten! Het afscheid zelf wordt er niet makkelijker van maar is uiteindelijk toch beter te verwerken. Toch hebben we ook andere manieren van afscheid meegemaakt. De ene dag een telefoontje, de andere dag weg. Niks afscheid nemen op school, de spullen bij elkaar graaien. De auto in en zwaaien maar! Het ga je goed.

uitzwaaien

En wat te denken van weggaan zonder afscheid! De kleren nog in de was, de spulletjes nog op hun plek. Nee, dan is pleeggezin zijn even niet zo leuk…………

nov 10

30 jaar!!!!

woensdag 10 november 2010

30 jaar

We vieren vandaag een ” feessie”. Het is namelijk de verjaardag van onze oudste zoon. Vandaag is het ook 30 jaar geleden dat we voor het eerst een kind naar de basisschool “de Bron” brachten. Na onze 6 kinderen volgden er een flink aantal pleegkinderen voor korte of langere tijd. We hebben vele wisselingen meegemaakt in het team van de school maar zijn nog steeds blij dat we er met “onze” kids terecht kunnen. We hebben de schoolleiding verrast met een lekkernij bij de koffie en voor alle leerlingen was er een snoepje. Onze schatjes mochten van hun juf alle klassen en leerlingen langs, dat vonden ze erg leuk. ’s Middags hebben we thuis ook maar wat lekkers bij het drinken genomen want even op en neer naar Finland, waar de jarige woont, zat er niet in……….

nov 3

Ergotherapie voor kinderen.

woensdag 3 november 2010

Kinderergotherapie is een van de therapieën die we sinds kort wekelijks bezoeken. Het kind krijgt ergotherapeutische begeleiding en sensorische integratie therapie. Het doel is om de dagelijkse vaardigheden te vergroten. Denk daarbij dan aan zaken als eten, spelen, aankleden, schrijven, fietsen etc.

kinderergo

Tijdens de therapie moet er best wel hard gewerkt worden maar wat is het leuk en wat staan we versteld van wat we daar allemaal zien gebeuren en wat het kind in kwestie allemaal in huis blijkt te hebben. Dit is een uurtje pretpark in het klein. Aan het eind van de dag mag je dan best moe zijn!