Vanochtend gingen we met z’n allen naar de verjaardag van zus en tante. Wat speelgoed en tekenspullen mee. Gezellig! Als we weer thuis zijn wordt het toch wel spannend hoor. Aan het eind van de dag zullen we namelijk het sinterklaasfeest vieren. Hier en daar wordt nog de laatste hand gelegd aan de cadeautjes. Samen wat drinken met speculaastaart en dan liedjes zingen.

Even is er paniek als de cadeautjes niet op de plek liggen waar ze zouden moeten liggen en een briefje van de diefpiet maakt het er niet beter op. Maar als de zak met cadeautjes gewoon aan de voordeur staat, dan is dat snel weer vergeten. We hebben een gezellige avond met leuke surprises en gedichten en cadeautjes die in de smaak vallen. De spanning is er af en na nog even spelen gaat iedereen met rode wangen naar bed. Morgen hoeven we niks en gaan we de hele dag doen waar we zin aan hebben. Heerlijk!

…uit God’s hand ontvangen. Zo luidde de tekst van het aankomstkaartje dat we verstuurden toen we, op 2 dec. 1994 onze adoptiedochter in onze armen konden sluiten, op Schiphol.

Vandaag denken we er nog eens extra aan terug. 16 jaar geleden! Het peutertje van toen is een hele jongedame geworden, die met vallen en opstaan, nu zelf haar leven richting geeft.

Deze dag staat voor de kids in het teken van de sneeuw en sinterklaas. Zelf hebben we een kind te begeleiden naar Dimence voor therapie, een naar het theaterproject en een juf op huisbezoek vanmiddag. Dan nog de gewone normale zaken. We vervelen ons vandaag dus niet.

In huis wordt druk geknutseld en gezocht naar rijmwoorden. We zitten duidelijk in de week voor het Sinterklaasfeest.    De jongsten hadden voor de supermarkt schoentjes gekleurd en ingeleverd en vanmiddag konden die gevuld worden opgehaald bij de aanwezige pieten. De kids waren vol verwachting van hun ontmoeting met de pieten maar een jongedame bedacht dat ze toch maar niet naar de winkel ging. Smoesjes verzinnen, huilen, het hielp niet want we gingen samen en dan ga je gewoon mee! Eenmaal in de winkel viel het allemaal erg mee en waren er een “lenige piet”die een split kon middenin de winkel en een “stoute piet” die zelfs op de boodschappenband ging staan.

Blij met een zakje snoep en een nagellakje of lipgloss, en vol verhalen over de pieten, gingen we weer naar huis waar we gezellig samen theedronken en kennis maakten met een aardige jongedame die als oppas gaat fungeren als we die nodig hebben.