We fietsen een eind en doen een dierenweide/speeltuin aan. Waar het ene kind niet genoeg kan krijgen van de kleine lammetjes, vind je de ander in de speeltuin.

We zien het kind, dat vanaf vanmorgen al steeds verdrietige/boze buien had, zich ontspannen. We genieten!

Opzij, opzij, opzij. Maak plaats, maak plaats, maak plaats. We hebben ongelofelijke haast. Zo zit deze maatschappij in elkaar en dat geldt ook al voor kinderen. Vanaf het consultatiebureau wordt bijgehouden of je wel op tijd gaat draaien, lopen, praten enz. Je hele schoolcarrière wordt in kaart gebracht en het is al snel duidelijk als de dingen niet gaan zoals het volgens het boekje zou moeten.

Regelmatig maken we ons sterk om meer tijd te krijgen voor “onze” kinderen, omdat hun hoofdjes vaak zo vol zitten dat er gewoonweg geen leren meer bijpast. Heel blij zijn we als dat lukt. Als een school extra ondersteuning wil geven op een bepaald gebied, of er wat minder werk gemaakt mag worden. Heel fijn is het dat we ook bij het muziekonderwijs hebben kunnen duidelijk maken dat we het belangrijker vinden dat de kinderen leren muziek maken dan de snelheid waarin dat gebeurt. En als er dan vooruitgang is geboekt, op welk gebied dan ook, dan is het heerlijk om een pluim te geven, en voor het kind om die te ontvangen.

Vandaag spelen drie van onze kanjers een stukje viool voor hun “juffie” die gaat vertrekken. En trots dat we zijn!

De week was nogal onrustig. Maandag twee kids vrij, vrijdag twee andere kids vrij. Op de tussenliggende dagen nog een aantal afspraken afwerken en dan is iedereen alweer vrij. Het Pinksterweekend is begonnen. Vandaag hebben we de tijd genomen voor zaken als haren knippen en speeltuin, het was nu immers nog droog! We gaan voor een paar fijne rustige dagen.

Er is geknoeid met de douchegel en met de schoonmaakazijn, de w.c. is verstopt om dat er een halve rol w.c. papier in is gegooid inclusief de kartonnen binnenrol. In het wasmiddelenbakje van de wasmachine is bodylotion gegoten en er is iemand met vieze voeten de kamer doorgegaan. Als we navraag gaan doen weet niemand er iets van. Dat is vreemd!

Er verdwijnen snoepjes uit de kast en een flesje met een heerlijk geurtje is opeens bijna leeg. Onze jongste weet wel wie het heeft gedaan. Nou, wie dan? Het was vast Niemand!!! Dus gaan we maar eens op zoek naar niemand.

Regelmatig gaat het tuinhek open en maken we de speelruimte groter door het – achter ons huis liggende- grasveld als speelveld om te toveren. Alle buitenspeelgoed gaat mee.

De boterham gaat op een plastic bordje en wordt een feestmaal met drinken, appel en een snoepje. Een echte picknick.

Een boomtak heeft een touw gekregen waaraan een stokje is gebonden, dit gaat door de lus van de skippybal en zie hier, een schommel! Steppen, fietsen, lekker liggen op het gras. Genieten!!!!!!!!!

De afgelopen dagen hebben we heerlijk genoten van het niet op de klok hoeven te kijken. Lezen, spelen, een paar boodschappen doen (en een doos ijsjes halen en opeten natuurlijk), naar het speeltuintje schommelen, touwtje (leren) springen en natuurlijk bellen blazen.

Heel speels wordt er dan toch een vaardigheid aangeleerd en geoefend. Helemaal mooi als het kind geniet als het dan ook een beetje gaat lukken. Als het zo lekker ontspannen gaat, dan pakken we zo nu en dan een klusje op, maar blijft vooral het heerlijke gevoel van vakantie.