En dan zit één van ons vandaag met een kind bij de spoedeisende hulp. Voor de tweede keer in één week flinke buikloop en een heftige medische achtergrond, een smal toetje en donkere kringen onder de ogen, is voor ons voldoende reden om de weekendarts te raadplegen. Deze op haar beurt wil aanvullend onderzoek op de spoedeisende hulp. Het kind zelf wil wel mee als de knuffel en wat tekenspullen mee mogen.

Ze wordt goed onderzocht en dat mag ook wel. Ook al is ze een stuk sterker dan haar eerste winter bij ons ( zes jaar geleden – een week ziek, twee dagen beter en dan begon het van voren af aan) toch blijft het oppassen. Na een grondig onderzoek komt ze gelukkig weer mee naar huis. We zijn gerustgesteld! Ze mag lekker thuis weer aansterken samen met nog twee anderen die ook niet fit zijn. Gelukkig is het weekend.

Het is toch niet voor iedereen vanzelfsprekend om eerlijk te zijn. Dat is dan ook best een aandachtspunt bij ons in huis .

Zo verdwijnen er snoepjes, worden lange broeken afgeknipt, is de privéfles zeep die je op je verjaardag kreeg, plotseling halfleeg, tekeningen op de muur, een mobiele telefoon verdwenen en later half gesloopt op tafel………enz. en niemand heeft het gedaan. Helaas groeien de neusjes niet echt en krijgen we de waarheid niet altijd boven water. Moeten we nog flink aan werken dus! Want met eerlijk zijn kom je nog altijd het verst.

We zijn het weekend uitgekomen met 4 zieken. We gaan dus even in een lagere versnelling verder.

De o zo belangrijke vriendinnen! Regelmatig komt er één (of meer) mee uit school. Er wordt gegiebeld, geknutseld, gespeeld, muziek geluisterd en nog veel meer. En… op het V.O. worden het BFF’s, compleet met kaartjes voor een heuse ceremonie met traktatie en vriend(inn)enkettinkjes!

Wel zwaar te verteren als een vriendin op de dag van de afspraak niet komt opdagen. Een flinke les in incasseren!

De run voor school zit er weer goed in. ’s Middags komen de kinderen thuis met hele verhalen. Voor de één is het een verhaal van de nieuwe school waarvan de overgang goed lijkt te verlopen. Na de schooldag gaat het kind huppelend naar huis. Heel mooi. Een ander verhaal is er één van een “groep acht”er met alle spannende en leuke dingen en van vriendinnetjes, werkstuk en leestoetsen voor één van de anderen. Ook mooi is het verhaal van het eerste jaar voortgezet onderwijs waarin alles nieuw is en na “saaie” lessen groen nu de dierverzorging aan de beurt is. Van muis tot papegaai! In de weekenden kunnen we genieten van de verhalen op het HBO. Nooit  saai dus!

Vanmiddag is er na school nog tijd om lekker in de sneeuw te ravotten. We zoeken later nog heuvels op en met de slee wordt er van af gegleden. Moe, koud en voldaan gaan we naar huis als het al donker is en schuiven aan voor de warme maaltijd. Op tijd ligt iedereen in bed, dan kunnen ze er morgen weer goed tegenaan.

En dan is de vakantie afgelopen. Voor de kinderen had het niet gehoeven. Ze wisten zich nog prima te vermaken. Maar als alles weer wat structuur krijgt is dat toch ook wel erg fijn. Vroeg uit de veren en om 8.45 uur zit iedereen dan weer op school, inclusief het kind dat nu op een nieuwe school begint en voor de eerste dag door ons zelf gebracht is. Het lijkt wel vakantie voor ons, geen kind in huis 🙂 Lekker de tijd om eens wat te rommelen en op te ruimen. De agenda weer te voorschijn halen en ontdekken dat deze al weer aardig volstroomt.

We zijn er klaar voor om te ontdekken wat dit nieuwe jaar ons te bieden heeft. Samen gaan we ervoor om ook nu er wat van te maken!

We wensen een ieder een voorspoedig nieuwjaar!