Zaterdagochtend en we zijn al vroeg onderweg naar de Zwolse Bioscoop. Een uitnodiging voor onze kids voor een Sinterklaasfilm en met de mededeling dat er “iemand” op hun wacht. Spannend! Om de spanning wat af te laten nemen gaan we op de weg er naar toe slalommen om de bomen.

We staan nog buiten te wachten als daar plotseling Sinterklaas aankomt met een paar Pieten.

Eenmaal binnen is er ruimte om foto’s te maken van de kinderen met Sint en de Pieten. De kinderen krijgen popcorn en een pakje drinken en genieten van de Sinterklaasfilm. Na afloop komt Sinterklaas nog weer in de zaal en vraagt onze oudste of ze Sinterklaas een knuffel mag geven. Dat mag én ze krijgt een knuffel terug.

Sinterklaas geeft alle kinderen nog een hand bij het weggaan maar onze kids vragen én krijgen allemaal een knuffel.

Wat een geweldige ervaring. We gaan naar huis met kinderen die heel erg blij met de zekerheid dat Sinterklaas hun lief vindt én met het mooie boek dat ze mogen uitzoeken. Sterrenfonds bedankt!

De tafel van zes. En maar oefenen. Meteen even kijken wat er bij de groteren is blijven hangen 😉

Vandaag was de afsluiting van het wereld-muziek-festival dat op “de Brug” werd gehouden. Leuke optredens van alle klassen, veel te zien en veel te koop. Erg gezellig. Het enige moeilijke moment van de middag was het moment dat we geen prijsje hadden bij het Rad van Avontuur! Maar een ijsje maakte dat weer goed 🙂

Vanavond zijn de foto’s binnengekomen van het eerste optreden van onze oudste pleegdochter bij de “Jonge Vuurvogel”.

Wat een ervaring. Wat mooi!

Om kwart voor zeven is de oppas er en vertrekken we met onze oudste pleegdochter naar de Koffiebranderij Algra. Onder het genot van een heerlijke kop Capuccino krijgen we veel te horen en te zien over koffie. Heel leerzaam. Daarna gaan we kijken in de koffiebranderij. Onze pleegdochter gaat aan het werk als fotograaf. Wat een leuke avond. Paul van het “Konkeltje”, bedankt voor de uitnodiging.

Mmm! Dat is lekker.

“Yksi, kaksi, kolme, neljä, paperi hattu”. Dat is het liedje wat we vandaag in 8 klassen zingen van het SBO “de Brug”. Het is “een, twee, drie, vier, hoedje van papier” op z’n Fins. Al snel kunnen de kinderen het meezingen. We laten wat typisch Finse dingen zien en gaan zo nog een aantal landen langs. Elke klas een half uur. De tijd vliegt en eigenlijk komen we tijd tekort.

We laten de kinderen kennismaken met de “Kalinka”, gezongen en gedansd door Russische kinderen. We laten een Matroesjka zien en hebben een Nepenenoyka bij ons. Als we in de klas van onze kinderen komen dan mag “ons” kind een lied daarop laten horen. En trots dat zij (en wij) zijn. 🙂 Aan het eind mag iedereen natuurlijk even muziek maken en trommelen. We merken dat muziek een ” taal” is die elk kind aanspreekt.

Morgen nog 5 klassen dan hebben we een “wereld-muziek-tournee” door alle klassen gedaan. Wat ontzettend leuk om te doen.

Dag in, dag uit het zelfde doen. Dat moet toch ook anders, beter of sneller kunnen. Daarom een experimentje tandenpoetsen. En dan zijn er weer die flauwe volwassenen die het niet goed vinden. 😉 Bah!

Vanmiddag gaan we naar een dance-workshop. Dit was ook een van de diensten van de dienstenveiling. Er is een gezellige groep mensen. De twee kinderen die de workshop geven krijgen al snel de hele groep mee. Eerst een warming-up en stretchen, daarna een dans aanleren.

Het is extra leuk als de lichtjesschoenen het zo goed doen! Onze kids genieten, dit is voor herhaling vatbaar.

Er worden een paar broeken opgescharreld die het net niet meer helemaal zijn. Na een paar uurtjes werken worden ze trots geshowd. Als ze het op school nu ook maar leuk vinden! En ach… kijk die handen 🙂

Tijdens het wekelijkse telefoongesprek met familie komt ze er achter dat er een gaatje in haar broek zit. Dus lekker peuteren maar. Vijf minuten later zit er een flinke scheur in. Nou ja, daar is niks meer aan te doen. Dan maar even lekker uitleven.

We ontvingen een mail met de mededeling dat de eigenaar van de zwemschool waar onze kinderen leshebben, Dhr. Bennie Mensink, gisteren is verongelukt. Vanochtend hebben we de kinderen hier over ingelicht. De kinderen en wij zijn geschokt. Maar het leven gaat door. Nu eerst naar school, de juffen zijn ingelicht. Vanmiddag kunnen we hier meer aandacht aan geven.