De afgelopen tijd is zo heftig geweest dat we nog wel even wat tijd nodig zullen hebben. We gaan vandaag naar de begraafplaats om het graf te bezoeken. Mooi om te zien dat de kinderen erg hun best doen om deze nog mooier te maken, ondertussen druk bezig met verwerken.

We hebben een heftige week achter de rug. Op maandagochtend overleed ons (schoon)zusje. De kinderen gaan mee afscheid nemen. Ze hebben een tekening voor hun (pleeg)tante gemaakt.

Ons huis staat bol van de emoties. Er zijn lastige nachten!

Vandaag is de afscheidsdienst en de begrafenis. Thuis wordt waargenomen door een lieve oppas zodat we de kinderen (deels) kunnen meenemen en/of thuislaten.

De scholen beginnen weer. De kinderen staan op tijd klaar en samen brengen we hen naar school.

De oudste gaat naar het Voortgezet Speciaal Onderwijs “De Twijn”. Op de site van deze school staat: Een gewone school, maar speciaal waar het nodig is. We gaan het zien. Dit kind heeft er zin in.

De jongste twee kinderen, ondertussen allebei 10 jaar, gaan naar het Speciaal Basisonderwijs op “de Brug”. Beiden zijn daar al bekend mee. Wat nieuw is, is dat wij zelf het vervoer gaan verzorgen, de schoolbusjes zijn vanaf dit schooljaar verleden tijd. Dit is het resultaat van de veranderingen in de zorg. De kinderen vinden het prima zo.

We beginnen voorzichtig weer aan school te denken. Dat betekent voor een van de kinderen  dat we de route naar school toe gaan verkennen. Volgende week zal dit kind (het liefst zelfstandig) op de fiets naar school moeten.

Vooral de afstand lijkt een probleem. Maar als de afstand in 4 stukken wordt verdeeld gaat het een stuk beter. Natuurlijk heeft het kind zelf een betere verdeling 😉 maar het werkt. Na een aantal keren oefenen is de weg duidelijk en te doen. Dat scheelt een stuk.

De kinderen zijn heerlijk bezig. Met een vergrootglas branden op hout, zagen. En dat alles blijkt niet zo makkelijk te zijn als het lijkt. Nu nog leren doorzetten 🙂

Ook het werken aan mozaïek doet zijn intrede in ons huis. Leuk om te zien dat de kinderen van alles willen proberen.

Deze week zijn de kinderen elke avond naar de manege geweest van de Ponyvrienden in Hattem. Ze mogen van alles leren. De pony uit de weide halen, voeren, borstelen, zadelen en rijden. De eerste avonden is het niet zo mooi weer en gaan ze in het bos rijden. Daarna volgen een paar avonden dat ze in de bak allerlei dingen leren. Rustig lopen, links- en rechtsaf, draven en een eerste “sprong”. De laatste avond mogen we kijken.

Wat een goede en leuke leerschool voor de kinderen. Wat kun je en wat durf je. Kun je ook je grenzen aangeven. Dat blijkt nog niet zo makkelijk. Een van de kinderen blokkeert volledig op de laatste dag en doet niet mee. Toch knap als je dan toch meegaat en zegt dat je volgend jaar weer mee doet want je vindt jezelf toch eigenlijk wel een “paardenmeisje”. 🙂

Het is weekend en al vroeg komt de thuiszorg om de nodige injectie te geven. Daarna gaan we naar het ziekenhuis voor de controle van het bloed. De kids vragen of ze in de rolstoel mogen. Er staan er echt heel veel dus het mag. Ze vinden het erg leuk om door de lange, lege gangen gereden te worden. Het is nog meer feest als na de controle blijkt dat we mogen stoppen met de injecties.