De laatste dagen van het jaar krijgen we nog te maken met grote gedragsproblemen van een van de kinderen. Tot een paar keer toe bellen we JbOV en pleegzorg omdat dit echt te ver gaat. Er loopt nog een kind rond dat hevig lijdt onder de situatie. We snappen dat het kind roept:

Maar zonder genoeg professionele ondersteuning kan er alleen maar gekozen worden tot (tijdelijke) opname in een crisisgroep. Aan het begin van de avond wordt het kind opgehaald. Tasje mee!!!  🙁

Maandag komt er overleg over hoe het nu verder moet. Nu eerst rust voor alle partijen.

We gaan het oude jaar uit met een pleegkind en een “aangewaaid” volwassen pleegkind.

We gaan met een kind op stap. De herkansing van ons uitje op 10 december. We lopen rustig rond, genieten van alle lichtjes, nemen de tijd om ergens te eten en drinken. En natuurlijk is er ruim tijd voor de speelgoedwinkel 😉 Het is al donker als we weer richting huis gaan. Een heerlijke dag met een kind dat geniet 🙂

Go, tell it on the mountain,

over the hills and everywhere;

go, tell it on the mountain

that Jesus Christ is born.

Er zijn kersttekeningen, knutselwerkjes, versierde koekjes etc. gemaakt.

Een kind wordt bij het station aan moeder overgedragen voor een kerstfeest bij de familie. Het andere kind doet mee aan het kerstspel van het kinderkerstfeest.

Wij zorgen dat de boodschappen gedaan worden, kaartjes rondgebracht, gaan het kerstspel bekijken, etc. En dan is het avond. Kerstavond. We gaan de Kerst in met een kind.

O ja, een soort sigarettenaansteker, maar dan anders 🙂

Het regelmatig meegaan naar de kerk heeft wat losgemaakt bij een van de kinderen. Maandenlang is er een diepe wens om gedoopt te worden. Net als (de meeste) andere kinderen in de kerk. Maar daar kunnen wij als pleegouders niet over beslissen.

Het wordt aan de eigen moeder gevraagd door het kind. De voogd komt langs voor een gesprek met het kind. En dan wordt het wachten. En wachten duurt lang…..

Maar dan komt deze week de uitslag. Wat is dit kind blij en gelukkig. Het mag! De voorbereidingen kunnen beginnen.

Regelmatig komt de vraag: “hoe weet je dat nou?” Ons antwoordt: “wist je nog niet dat ouders ogen in hun achterhoofd hebben?” 😉

Een dag gezellig naar de kerstmarkt, dat had het moeten worden!!

Dat is een dag zoeken en wachten geworden. Voor een goede afloop was zelfs de politie nodig. Wel jammer!! 🙁

Met de school en zorgboerderij is het aantal uitbarstingen wel minder geworden maar helaas ook heftiger. De (bijna) dagelijkse aanvaringen zijn voor niemand in huis fijn. Ook voor het kind zelf niet.

Onze buren vragen of er nog wel muren in ons huis zitten!!!!!!!

We hebben een gezellige Sinterklaasavond met de kinderen die bij ons wonen. Drie (ex-pleeg) dochters schuiven ook aan voor gezelligheid, een gedicht en  kadootjes. Het cadeautjesaantal is aardig gegroeid in de aanloop naar deze avond omdat een externe Sinterklaas ook nog wat door de deur heeft geschoven voor iedereen. Aan het eind van de avond liggen de kinderen blij en voldaan in bed of zijn weer naar huis (gebracht). Dank u Sinterklaasje.