Gisteren is er voor ons een kleindochter geboren. Vandaag gaan we met “onze meiden” kijken. We genieten met z’n allen van dit prille, maar o zo grote geluk. Welkom kleine meid, wij zijn trotse “pleegtantes” en opa en oma 🙂

De vakantie is al een paar dagen onderweg. Dagen die gevuld worden met rustig-de-dag-opstarten, doen waar je zin in hebt, lekker buiten zijn! Vandaag is daarop een uitzondering. Onze “dames” zijn vroeg op en de kamers opgeruimd want het is vandaag “meidendag”. Vanaf half elf zijn er vriendinnetjes om gezellig samen de dag door te brengen. Tussen de middag gaan we samen pizzaatjes maken en eten. Wat een leuke onderbreking van de vakantie!

Als je pleegzusje dagelijks creatief bezig is dan wil je ook wel eens wat leuks maken 😉  Wat een mooi resultaat!

Het hele jaar door kun je een kind vertellen hoe lief het is maar op Valentijnsdag moet het zeker worden gezegd. Zo niet, dan komt dit extra hard aan. Dat laten we niet gebeuren 🙂

Wat hebben wij geluk! We hebben de liefste pleegkinderen van heel Nederland in huis 😉

Vandaag zeggen we dat ook in gebarentaal. Dat is leuk!

Tijdens de les Nieuwsbegrip op school ging het over Rembrandt van Rijn en het Rijksmuseum. Een stukje uit de les was heel erg goed onthouden, nl. dat je zelf ook “kunst” mag insturen voor de tentoonstelling Lang Leve Rembrandt. Er kwam papier tevoorschijn, verg en kwasten en met een uurtje was het kunstwerk klaar.

Op onze vraag of dit schilderij is gemaakt met een link naar het werk van Rembrandt, is het antwoord: “Ja, die schilderde ook altijd met een donkere achtergrond”. En ja, de achtergrond is donker 😉

En wat heb je dan geschilderd? “De doventolk die met gebaren praat tegen iemand die doof is”.

Natuurlijk! Wij zijn als gezin net begonnen met een cursus(je) gebarentaal. Dat komt dus op het schilderij. Het dagelijks leven in de kunst. Zo mooi 🙂  Vandaag is een foto van het kunstwerk digitaal verstuurd naar het Rijksmuseum. Nu afwachten wat zij er van vinden!

Onafscheidelijk maatje, zo lief!

Lekker gewassen nu,

en een hartendief.

Je slappe lijfje

weer lekker opgevuld.

Een zelfgemaakt hartje toegevoegd,

echter kan het niet.

Vriendje en stille getuige

allebei lid van de “streepjes-(litteken)club”.

Onafscheidelijk maatje, je bent zo lief,

blijf voor altijd mijn hartendief!

Van het zakgeld wordt een aapje gekocht. Lijkt op zich niet erg nuttig, maar er wordt een hele middag hard gewerkt en geknutseld. Dat is dan wel weer mooi. En het aapje……….? Die kan in ieder geval niet meer weglopen 🙂

Onlangs waren we in de auto in gesprek. Het viel op dat er aardig wat gebaren voorbij kwamen tijdens dat gesprek. Heel soepel en natuurlijk. Op de vraag hoe dat kan, kwam het antwoord: “Bij ons op school worden zo vaak gebaren gebruikt!” Meteen viel de andere pleegdochter bij met de vermelding dat dit ook op haar school het geval is. Op de vraag of ze gebarentaal zouden willen leren werd positief geantwoord.

Beide pleegdochters zitten op het Voortgezet Speciaal Onderwijs. Ze zijn beiden goed bekend met kinderen met een handicap en/of beperking. Beiden vinden het ook ontzettend leuk om meer ondersteunende gebaren te leren. Daarom zijn we vandaag begonnen met de Gebaren Challenge van Bianca van der Horst.

Een jaar lang zullen we elke week 10 nieuwe gebaren krijgen om te leren. Aan het eind van het jaar zullen we dus ruim 500 gebaren kennen. Dat is leuk 🙂