Waar we al bang voor waren dreigt nu te gebeuren. Het pesten, elkaar dwarszitten buiten op het speelveld dreigt te escaleren. Er wordt nu al wekenlang over de grenzen van onze kinderen gegaan, maar nu worden ook onze grenzen genegeerd door ouders van deze kinderen. Het wordt lastig, zo niet onmogelijk om de veiligheid van onze kinderen nog te waarborgen, zelfs even alleen thuis zijn wordt op deze manier onveilig! We seinen de wijkpolitie maar weer eens in en nemen zelf alvast weer contact op met de jeugdwerker! Het kan niet zo zijn dat je niet buiten kunt spelen omdat je niet helemaal bent zoals “de rest”. Ook hier blijven we bespreken (en in de gaten houden) hoe je je buiten en in een groep moet gedragen.

De anti-pestweek is begonnen en op zondagavond al, zitten we weer met twee kinderen die overstuur zijn omdat er weer gepest is en er een kapotte telefoon is. Een gesprek met de ouders van betrokken kinderen, extra vaak langslopen lijkt weinig te helpen. Vorig jaar mochten we nog de politie bellen en werd het een aantal keer serieus opgepakt maar bij aanhoudend gepest kwam de boodschap dat dit opvoedkundige zaken zijn en er (nog) geen strafbare feiten worden gepleegd waar je de politie bij moet halen. Blijkbaar moet er eerst iets ergs gebeuren!

En nu ligt het al maandenlang bij de jeugdwerker van Zwolle Zuid. Die komt zo nu en dan langsrijden, gaat kinderen leren kennen en met een team een beleidsplan maken. Ondertussen gaat het pesten door. Schelden, hard aan komen fietsen en dan net niet raken, de boodschap meegeven dat je er beter maar niet kunt zijn…….!

Het resultaat is prikkelbare kinderen met een “vol hoofd” die moeite hebben met slapen, onzeker(der) worden. We moeten hier en daar weer alle zeilen bijzetten om de kinderen mee te geven dat we van ze houden en dat ze er wel degelijk toe doen. Dat het gedrag van de pesters meer zegt over de pesters zelf dan over hen. Maar wat hakt het er in……..! Anti-pestweek  🙁

Kruidkoek bakken = lekker samen bezig zijn, snoepen van het deeg.

En dan met elkaar wat drinken en de heerlijke kruidkoek proeven.

Een DS die niet meer kan opladen mag worden gesloopt. Verbazing alom over alle onderdelen en hoe het in elkaar zit. Meiden en techniek  🙂

Negeren als oplossing tegen pestgedrag. Maar oh, wat is dat moeilijk. Want als er 10 x tegen je fiets wordt gebeukt en je doet het dan 1 x terug, dan wordt dat meteen vertaald naar “ze doen het zelf ook”. en ja, we kunnen dan niet zeggen dat dit niet zo is.

Bij Psycho Motorische Therapie leert een van de kinderen dat je kunt negeren als bangeling maar ook als trotseling. Een heel andere insteek die de meisjes onmiddellijk begrijpen. Kijken of dit de oplossing is tegen pestgedrag.

Na thuiskomst van de vakantie merkten we meteen al weer dat buiten spelen niet altijd een fijne ervaring was. Een klein groepje jongens vindt het nogal leuk om onze meisjes dwars te zitten en zij zijn helaas (nog) niet genoeg in staat om zich te verweren en door hun afwijkend gedrag / uiterlijk en makkelijke “prooi”.

Als er vandaag, behalve schelden en vervelende dingen roepen, ook wordt geslagen dan is het hoog tijd om niet alleen de jongens aan te spreken en in de gaten te houden maar om ouders te bezoeken. Alleen wil niet elke ouder zien dat zijn kind zich onwenselijk gedraagt.

We blijven heen en weer fietsen naar het park om onze kids het gevoel van nabijheid te geven en om regelmatig te kijken zich wat daar afspeelt.

Ons konijn met een 2 verdiepingenhok in de tuin, dat bijna dagelijks uit het hok mag om door de hele tuin te lopen. Voor onze kinderen hoort hij helemaal bij het gezin maar is ook een speelkameraadje. Zo nu en dan moet hij er dan ook aan geloven. Knuffelen, wandelen, nat maken en dit keer dus geverfde oren  :0