Je bent 18 geworden en als je op het Voortgezet Speciaal Onderwijs zit, betekent dit dat je van school af moet. Blijkbaar heb je dan genoeg geleerd. Voor jou betekent dit dat je al vanaf 13 maart “thuiszit”. Dat “niets doen” ook “iets doen” is dat onderstreep je nu niet meer. “Ik wil ook iets doen”, zeg je, maar je beschut werk bij TIEM is nog niet begonnen. We gaan op zoek naar mogelijkheden en na flink zoeken vinden we dit bij “de Ponyvrienden” waar je twee keer per week mag komen helpen. Dat is fijn. Nu heb jij ook wat te vertellen! 🙂

De meest gewone dingen als wandelen,

verstoppertje spelen in de wilgenhut op het schoolplein,

schommelen…

en dansen, zijn dit weekend net iets leuker dan anders 🙂

Steeds vaker staat een van de meisjes in de keuken. Met meer of minder begeleiding. En door het vaker doen zien we dat het ook steeds makkelijker gaat. De ene keer  is het een paar keer pasta koken om dit goed onder de knie te krijgen, de volgende keer is het een paar keer rijst koken. Het is echt wel nodig om flink te herhalen, maar dat geeft niks.

Vandaag was het een eigen wens, namelijk broodschotel. En kijk eens hoe mooi!

En dan is het samen smullen. Een applausje voor de kok 🙂

Van kennissen krijgen we te horen dat hun huis, op dit moment, alleen bereikbaar is via een loopbrug en dat er een metersdiepe kuil voor hun huis is. Dat gaan we dan maar eens bekijken.

En dat blijkt dan best interessant te zijn. We grijpen ook nog even terug naar onze vakantiedag “Underground”.

Gisteren kwam het bericht dat de test negatief was en zo wordt de eerste schooldag na de zomervakantie nu een stagedag. Best wel spannend hoor, als je alleen moet stagelopen. Tot nu toe deed je alleen groepsstages met een juf erbij. Het scheelt wel dat je de stageplek al kent. Dit is namelijk de plek waar je afgelopen zomervakantie een week ponyverzorgen hebt gedaan. Manege “de Ponyvrienden” in Hattem.

Aan het eind van de ochtend halen we jou weer op en enthousiast vertel je over de werkzaamheden en laat ons allerlei dingen zien. De mesthoop, de kruiwagens met hooi maar ook dat je hebt geholpen de pony’s naar de achterste wei te brengen. Fijn zo’n mooie ervaring.

Als we bij de testlocatie aankomen zijn er gelukkig nog niet zoveel mensen. De derde in de rij valt mee. We kijken wel naar de lucht en vragen ons af of we het droog gaan houden. Er komt een ontzettend donkere lucht aan. Dat leidt gelukkig af van de test. Bij 4 minuten is de volgende aan de beurt en dus duurt het voor ons een kleine 10 minuten. De test zelf gaat goed. Maar bij het naar buiten lopen moet de spanning er toch even uit. Al snel begint het te regenen. We moeten rennen naar de auto en rijden in de stortregen en onweer naar huis. Ook nu wordt de aandacht afgeleid. En dat is fijn. Want die test…..was geen pretje! Arme mensen die na ons in de rij stonden!!!!!!

Net als je denkt dat de school (eindelijk) weer begint, wordt je pleegzus wat ziek. Er moet getest worden op Corona en dat betekent dat de rest van ons gezin ook weer een flinke stap terug moet doen. Dus nog geen school 🙁  Gelaten sla je aan het tekenen!

We gaan de meisjes laten zien dat er een heuse konijnenberg bestaat in Hattem. Een beetje teleurgesteld zijn ze wel, want er zijn geen konijntjes en voor kinderen valt er niet veel te beleven. We rijden door en gaan nog even naar Molecaten. We zitten nog op het terras en wandelen door het bos.

En dan zit onze laatste vakantiedag erop. Veel van onze wensenlijst hebben we kunnen afstrepen. Sommige dingen blijven staan maar we hebben ook “landen” bezocht die we eerst niet hadden opgeschreven. Toch willen we volgend jaar, zo mogelijk, weer naar Finland om daar het gezin van onze oudste zoon te bezoeken en een poosje samen met hun op te trekken.

En dan bezoeken we China. En waar kunnen we dat beter doen dan bij de Chinees. Zelf kiezen wat je wilt eten en ook beetjes van elkaar proeven. We hebben een heel gezellige avond in een Chinese ambiance die we afsluiten met een heerlijke coupe ijs. China “proeven” was fijn 🙂

Met repen van oude gekleurde t-shirts maken we mooie nieuwe shirts.

Het resultaat is geweldig.

Maar ook de knuffel krijgt een nieuwe garderobe.  Bijna helemaal zelfstandig gemaakt. Daar mag je trots op zijn!