Tussen de buien door, blijken de randen van het grasveld achter ons huis, flink gegroeid te zijn. Regelmatig worden we verrast met een bos bloemen die in deze rand groeien. Zo lief!
Hoera! Negatief!
Na weer een test komt het verlossende bericht. Negatief! Dus mag de quarantaine worden opgeheven. We sluiten die periode af met een groepsknuffel, want dat is het meest gemist.
Verwen-ontbijtje.
Vanochtend hebben we het “verwen”-ontbijtje weer ingesteld. Het zal je maar gebeuren dat je niet bij de rest aan tafel mag zitten. Dat is niet fijn. Daarbij de onzekerheid of je positief of negatief getest bent en dat je niet mag knuffelen met je pleegmama. Het valt niet mee. Dan mag je best wel wat extra aandacht (op afstand) en verwend worden.
Testen!
En dan……een telefoontje! Ik ben positief getest op Corona en donderdag ben ik nog met een van de kinderen aan het werk geweest! We ondernemen meteen actie. Testen (panda gaat natuurlijk mee), quarantaine, mensen inlichten! En nu afwachten.
Oorproblemen.
Al weken lang hikken we aan tegen een vermoeidheidsprobleem van een van de kinderen. De ene dag wat meer, de andere dag wat minder maar het is nooit weg. We houden ons vast aan de tip van de specialist: elke dag starten volgens een “normaal” ritme en dan kijken hoever je komt. Lukt het dan even niet dan mag je stoppen. Als dan ook nog een oor zeer gaat doen gaan we naar de dokter. Maar de Pandabeer moet mee.
Al snel wordt het duidelijk dat hier iets gebeuren moet. We beginnen met dagelijks olie in het oor te druppelen en gaan naar huis met een afspraak voor verdere behandeling. Nu maar hopen dat het dan opknapt.
Missen.
Een paar weken is er heerlijk samen gespeeld. Voor iedereen was het duidelijk dat dit niet heel erg lang zou duren want de kinderen zouden verhuizen. Nu is het dan zover. Er zijn over en weer lieve woorden en presentjes uitgewisseld en traantjes gelaten. Vandaag was de verhuiswagen er en is de verhuizing een feit.
Loslaten is lef hebben.
Loslaten is nodig bij kinderen maar het werkt lang niet voor iedereen hetzelfde. Kinderen met een verstoorde hechting kunnen “zomaar” de boel de boel laten, of juist extreem vasthouden. En als pleegouder drukt de verantwoordelijkheid toch ook anders. Je moet altijd aan anderen verantwoording afleggen. Biologische ouders, voogden, pleegzorgwerkers en eigenlijk kijken veel mensen om je heen ook mee “hoe je het doet”.
In het kader van oefenen-in-loslaten, gaan wij een paar dagen met z’n tweeën weg. Een van de schoondochters is bereid om met de kinderen in ons huis te komen dus voor de pleegkinderen verandert er niet veel. Is het zelfs wel extra gezellig. Toch heeft een van de jongedames tips van de juf nodig en moet de ander een traantje wegpinken vlak voor we weggaan.
Als we na 2 dagen terug zijn hebben we het allemaal leuk gehad en is het heel goed gegaan. misschien dat we dit nog eens moeten herhalen. Loslaten kun je ook oefenen!
Sweet 16!
En dat is dan de 2e verjaardag in Corona-tijd. Natuurlijk zorgen we voor vlaggetjes, taart en bezoek-estafette-over-meerdere-dagen. Er zijn telefoontjes en post en de belofte dat de vriendinnen van school ook nog een keer mogen komen. Maar het blijft behelpen in Corona-tijd!