In de jaren tot 2011 reizen we een paar maal met z’n tweeën naar Finland waar onze oudste zoon Nathan woont met zijn vrouw Leena en hun kinderen Rasmus en Rafaëlla en sinds 2016 ook Matilda. We gingen voor hun bruiloft, de geboorte en doop van de kinderen. De pleegkinderen gingen dan logeren bij hun familie, onze familie en zelfs een keer naar een vakantie-pleeggezin. Langzaam groeide het idee om deze reis ook een keer te maken met onze pleegkinderen en werd het een droom om dit ook daadwerkelijk te doen. In 2012 hebben we de stap gewaagd en zijn gegaan met 5 pleegkinderen. Daarna gaan we nog een keer in 2014 met 4 kinderen. Hieronder de (foto)verslagen. In 2016 gaan we in de herfstvakantie met 1 kind en in de zomer van 2018 met twee tieners. De kosten voor deze reizen / onderdak en het meenemen van de kinderen komen voor ons zelf. Wel mogen we per reis een aantal zaken, goed onderbouwd, indienen die na goedkeuring dan door de Stichting Goedgezind worden bekostigd.
——————-
Finland 2022.
We vertrekken heel vroeg op 28 juli en zijn al mooi vroeg voor onze eerste boottocht.
Na een goede reis, met nog een overnachting in Helsingborg, rijden we op 29 juli in de avond de nachtboot op die ons het laatste stuk naar Turku zal brengen. Op de boot begint de vakantie echt, met samen eten, kinderdisco en pianobar met life muziek en heerlijk (maar kort) slapen in de eigen hut.
We hebben een heerlijk weerzien met onze oudste zoon en zijn gezin. Ook de tweede zoon en zijn gezin haken een week aan. We maken heel wat wandelingen in de prachtige natuur.
We plukken bosbessen en kunnen daarna ook heel veel ervan eten.
We bezoeken Naantali, een kleine havenstad met een oude stadskern en vinden daar een theehuis dat ingericht volgens Moomin-stijl.
We doen spelletjes samen en genieten van de rust in en om ons huisje waar we een klein privé bos hebben.
In de kamers is neon licht voor extra sfeer.
We bezoeken de cultuur markt die aan het begin van het nieuwe schoolseizoen wordt gehouden met ook boekenverkoop van de bibliotheek en allerlei lekkernijen.
De (voor)school van de jongste kleindochter mogen we bezoeken.
Dan bereikt ons het bericht dat ons lieve maar oude konijntje is doodgegaan. Dat is dan toch schrikken. Dankjewel Ging dat je ons zoveel jaren liefde en plezier hebt gegeven. Dat je zo leuk met de bal aan je neusje rondliep in de tuin en meestel wel wilde knuffelen. We zullen je missen.
Onze pleegdochter zegt weinig maar loopt de rest van de dag rond met een knuffelkonijntje. Dat is ook verwerken. In Zwolle wordt een heuse begrafenis geregeld en wij worden op de hoogte gehouden met berichtjes en foto’s.
Als onze kleindochter mee terug naar Nederland is dan zorgen we voor wat extra’s. Van de stichting uit mogen we een ad hoc aankoop doen als het nodig is en binnen de doelstellingen valt. Zo wordt op een leuke manier de creatieve nieuwsgierigheid aangewakkerd en is het niet zo stil als enige jongere in huis.
Terwijl wij dingen gaan bekijken is dat meteen een goede gelegenheid voor de diverse knuffels om dingen te beleven. Die verhalen worden gedeeld op Instagram onder de naam: Dikzakadventure.
Ook aan zo’n heerlijke vakantie komt een einde. Op de avond van 18 augustus rijden we weer de nachtboot op. Ditmaal voor de terugreis die we rustig willen afleggen met 2 overnachtingen.
Onze zoon en zijn gezin sturen de foto van de boot waar wij opzitten. Ze zien ons al aankomen.
Zij staan ons uit te zwaaien terwijl de boot richting zee vaart.
Näkemiin! Tot ziens!
————————
Zomervakantie 2018. De opmaat naar onze vakantie verliep niet geheel vlekkeloos. Zo was het geruime tijd onduidelijk of de kinderen wel meemochten van de voogd. Wat een schrik! De afgelopen jaren waren we zo gewend geraakt aan het werken met de diverse voogden en hun soepele opstelling over het meenemen van de kinderen op vakantie dat dit een flinke domper op de voorpret was. We waren dan ook erg blij toen het sein op groen ging 🙂
Vandaag gaan we dan op reis naar Finland voor 4 weken rust, familiebezoek, gezellige ontmoetingen en samen dingen bekijken en ondernemen.
Bij de KLM geven we aan dat we reizen met SN-kinderen en we krijgen alle medewerking om de reis zo goed mogelijk te laten verlopen. Zo mogen we als eerste door de slurf naar het vliegtuig. Dus geen massa wachtende mensen die staan te duwen en trekken.
Zo kunnen “onze meisjes” rustig het vliegtuig doorlopen en naar onze plaatsen zoeken. Dat scheelt een hoop.
En als dan tijdens de vlucht de een mag helpen bij de stewardessen,
kan de ander rustig naar buiten kijken en zich verbazen.
Deze mooie vliegreis wordt afgesloten met complimenten omdat het zo goed is gegaan, met een stewardessen-diploma voor het helpen EN met een kijkje in de cockpit. Wat een begin van de vakantie!!!
Het wordt een vakantie van:
Fijne wandelingen,
de omgeving verkennen,
Moomin-world bezoeken,
kerkbezoek,
samen spelletjes doen,
leren zelfstandig boodschappen doen in een winkel in het buitenland,
en een rondje lopen van ons appartement langs de rivier, met een pont over, aan de andere kant van de rivier, een brug over en weer terug.
We maken mooie stapjes in de ontwikkeling en hebben het heel fijn met elkaar en het gezin van onze oudste zoon. Naar huis gaan is echter ook fijn.
Op de terugvlucht mogen ze weer in de cockpit kijken. Hoe krijgen ze het voor elkaar. 😉
Op deze reis heeft de Stichting Goedgezind het bezoek aan Moominworld en Superpark bekostigd.
——————————————————
In 2014 gaan we voor de 2e keer op reis. Dit keer met 4 kinderen waarvan 1 kind op het moment dat we gaan reizen, 5 dagen bij ons woont.
5 juli 2014
De eerste boottocht, van Duitsland naar Denemarken, is een sensationele ervaring van zon, zee en wind.
We hebben regelmatige stops om te eten, spelen en rusten.
Als we eenmaal op de boot van Stockholm naar Turku zitten, begint de vakantie. In de familie-hut gaan we eerst douchen en een paar uur slapen want ook voor de kinderen was slapen in de bus best lastig. Daarna gaan we de boot verkennen.
We kijken naar de vele eilandjes, groot en klein, die we passeren.
Daarna gaan we de winkels aan boord bezoeken en wordt er gespeeld op de speciale speelplekken. ‘s Avonds hebben we een fijn weerzien met Nathan, Leena, Rasmus en Rafaëlla.
We wandelen langs de rivier de Aura naar de stad.
Midden in Turku ligt het avonturenpark. De kinderen gaan eerst naar het deel waar het verkeerspark is.
Daarna mogen ze in een bal die in het water gaat. Eén groot feest.
Daarna wordt er gespeeld in het deel van het park waar water en zand is.
Tussen de vakantie-activiteiten door wordt er lekker geexperimenteerd met haren en nagels.
Er wordt veel (samen)gespeeld met het meegebrachte speelgoed.
Het voorlezen ‘s avonds heeft nu al als resultaat dat het kind met permanente tegenzin in lezen, nu al het hele boek uitgelezen heeft. Verder beginnen we elkaar wat beter te leren kennen, ons nieuwe gezinslid en de anderen. Steeds beter krijgen we de gebruiksaanwijzing door.
Wat gezellig om dingen samen te doen met Nathan, Leena en de kinderen.
We gaan samen op een boot die op de rivier de Aura vaart tot aan de haven en weer terug naar het centrum.
En daarna in het treintje dat door het centrum rijdt tot aan de haven.
Zo nu en dan een film kijken op de laptop. Lekker rustig.Voor ons is er dan tijd om zelf wat te doen. Bert gaat op de computer en Wilma begint in het nieuwe boek: ‘”Geef me de 5″. Een praktische houvast bij de opvoeding en begeleiding van kinderen met autisme. Dit boek is ook heel goed bruikbaar bij kinderen met een hechtingsstoornis en kinderen met een verstandelijke beperking.
Vandaag hebben we een thee/koffieparty met 9 kinderen en 7 volwassenen. Onze kinderen maken koekjes en de visite neemt prinsessencake mee. Dat is smullen! We gaan met de hele club op pad naar de Internationalemarkt die voor 4 dagen in Turku wordt gehouden. Soms moet er even worden gewacht tot iedereen weer aangehaakt is.
Even verderop, als we even wachten, is het wel heel leuk om zelf een standbeeld te spelen.
We kijken terug op een enerverende maar mooie vakantie.
De kosten van de waterballen, het ritje met de trein en boot en het maken/verven van een t-shirt zijn voor de Stichting Goedgezind.
———————–
2 augustus 2012
Wij hebben de afgelopen dagen gebruikt om spullen voor de vakantie in orde te maken. In onze gang en kamer staat al veel bagage klaar. Nog 2 nachtjes slapen.. en dan vertrekken we met het hele stel.
Sinds vanavond zijn ook de kinderen allemaal weer thuis. Vol met verhalen en met foto’s. Dat wordt morgen veel uitwisselen. Voor ons een dag van nog eens de lijst nalopen en nog een afspraak voor één van de kinderen. We hebben heel veel zin in de aanstaande vakantie naar Finland met z’n allen, de kinderen ook maar hier en daar bespeuren we toch ook wel wat spanning. Valt ook niet mee als je iets gaat doen waar je je geen voorstelling bij kunt maken…veel voorbespreken dus!
DE HEENREIS!
De boot gaat open na een korte oversteek van Denemarken naar Zweden.
Midden in de nacht een “lange stop” bij het grote meer van Jonkoping, waar we broodjes smeren en even lekker gaan rennen en dansen. Spannend!
Om 0.600u staan we klaar voor de bootreis van Stockholm naar Turku en vol ontzag kijken de kinderen naar de boot die gaat aanmeren, zó groot!
Na 11 uur op de boot douchen, slapen, eten, winkelen, kijken naar de zee, zitten we in de bus klaar om Finland binnen te rijden.
Het weerzien met onze kinderen en kleinkinderen is geweldig. In “ons” appartement hebben we een eerste gezellig samenzijn waar de meegebrachte cadeautjes worden uitgepakt.
“Ik durf en kan veel als ik mijn eigen knuffels maar bij me heb”, en die waren natuurlijk mee!
Een masker uit een finse kringloopwinkel: “Waarom kijkt iedereen naar mij?
Vriendschap tussen pleegdochter en kleinzoon.
Samen plakken we de autoraamstickers op het raam van het appartement.
We doen mee aan een buurtbarbeque van een deel van het “studentendorp”waar onze zoon met zijn gezin woont.
Samen eten.
(Pleeg)zussen spelen.
We hebben ons heel welkom gevoeld! TERVETULOA!
MOOI WEER, VEEL ZIEN, LEKKER SPELEN!
We bekijken de oude Domkerk van Turku, waar natuurlijk kaarsjes gebrand worden!
Daarna een supermoderne kerk met een messing buitenkant.
Wie een fototoestel heeft of kan hanteren, maakt veel foto’s van al het moois dat we zien en beleven.
Er is aandacht voor zaken van vroeger en dat roept natuurlijk ook weer veel vragen op.
Rotspartijen lijken hier zomaar uit de aarde op te rijzen.
We ontdekken regelmatig prachtige bloemen en bomen.
Overal waar we komen waar speeltoestellen staan, daar wordt gespeeld.
De “grote broer” kan natuuurlijk erg goed de spanning laten stijgen bij het schommelen.
En als er even niks te spelen valt, dan kun je altijd nog dansen en zingen…..!
BIJZONDERE ZAKEN, MOOIE WOORDEN.
Natuurlijk proberen we de sauna uit die in ons appartement aanwezig is. De instructie komt van onze finse schoondochter Leena.
Rondwandelen en kijken naar de verschillen/overeenkomsten met Nederland.
De kruising waar iedereen tegelijk en ook schuin gaat oversteken.
Na tien heerlijke dagen nemen we afscheid en breken op.
Als we ’s ochtends vroeg aan komen rijden dan ligt de boot al aangemeerd en gaan we aan boord voor een 11 uur durende overtocht.
Genieten van alles wat je op de zee ziet.
Zo ziet het er allemaal nog mooier uit.
Als toetje van de reis gaan we overnachten én ontbijten in het Scandic-hotel Ariadne.
’s Ochtends vroeg kijken we vanuit onze hotelkamer hoe de zon opkomt boven Stockholm en hoe er alweer een boot vanuit Finland komt aanmeren.
Na een heerlijk ontbijt nog even spelen in de speelkamer, en het geeft niks dat je de andere kinderen niet verstaat….
…of het hotel en de aangrenzende gebouwen verkennen!
Alles zit weer in de bus maar we hebben nog geen zin om aan de terugreis te beginnen!
- We gaan nog een poosje rondlopen en -kijken in de binnenstad van Stockholm.
Op een prachtig plein gaan we eten…
- …spelen, relaxen en nog even genieten van het vakantiegevoel.
- Als we eindelijk terug gaan naar de bus om de terugreis aan te vangen, worden we overvallen door een wolkbreuk.
- Ook nu zijn we rond middernacht in Jonkoping waar we stoppen om te eten. Zelfs midden in de nacht doen we spelletjes.
- We stoppen bij een parkeerplaats voor een lange stop. De kids spelen in een speeltuintje en “onze chauffeur” slaapt een poosje.
- Slapen in de bus…
- ..of spelen, maar ook uitkijken naar grappige nummerborden is leuk.
- Bij elke overtocht komen we een stukje dichter bij Nederland en bij huis.
Na nog een laatste stop in Enschede bij Joas en Erna, waar een heerlijk bordje Chinees eten voor ons klaarstaat, komen we voor middernacht in Zwolle aan. Moe maar met heel veel indrukken komen we thuis. Onze droom, de reis naar Finland, hebben we achter de rug. Het was één groot succes voor de kids en voor ons! We blijven er voorlopig nog wel aan terugdenken en over dromen.
Vanuit de Stichting Goedgezind werd oa het kasteelbezoek bekostigd.