Bang, verdrietig en boos, dat zijn de gevoelens die deze week hoogtij vieren in ons huis. In de meivakantie werd het ons al duidelijk dat we een flinke hobbel zouden moeten nemen met één van de kinderen. We probeerden in huis de rust te bewaren en gingen er tegen aan. Het betreffende kind voorlopig op een tijdelijke plek.

Deze week kregen we het bericht dat de plaatsing van dat kind wordt beëindigd door BJZ zonder verder enig gesprek. Door diverse hulpverleners en ons  wordt dit ervaren als onmogelijk en zeer ongewenst, maar het gebeurt. We staan erbij en kijken er naar.

Rest ons de schone taak om de andere kinderen op te vangen met hun brij van gevoelens. En daarnaast zijn we zelf ook gewoon mensen!

We doen ons best om de gevoelens te ontwarren en een plekje te geven. “Blij” willen we weer een wat grotere plek  geven in ons gezin!