Terwijl wij bezig zijn met de voorbereidingen voor een avond met gasten die bij ons komen eten, wordt door de kinderen gespeeld maar ook worden kaarten gemaakt voor onze gasten. Het is de 5de avond dat we gasten ontvangen via de dienstenveiling van onze kerkelijke gemeente en de kinderen weten ondertussen hoe het gaat.
Er zijn avonden dat als de gasten binnenkomen dat ze helpen met de ontvangst en welkom heten en de grootsten mogen helpen met vragen wat de gast wil drinken en dat inschenken. Mooi om te zien hoe de kinderen in deze rol groeien.
Als we de maaltijd beginnen met een korte overdenking hoor je stil te zijn, ook tijdens het stil gebed. Als je helpt bedienen doe je dat netjes en via de rechterkant. Als je wat wilt vertellen dan schreeuw je niet overal overheen. Zo zijn er nog wel veel meer zaken te noemen.
Naast het eten en het praten is er ook ruimte voor life-music, soms wil er een of meerdere van de kinderen aan meedoen en dat mag.
Natuurlijk zijn deze momenten gezellig maar ook heel druk. Als een kind daar even niet tegen kan dan zien we steeds vaker dat het lukt om zelf even uit de groep te gaan om een poos later weer terug te komen. Goeie leermomenten. En wat een gezelligheid. Als de kinderen naar boven zijn ontstaan er nog heel serieuze gesprekken.
Vorig jaar de Surinaamse maaltijd, dit jaar de Molukse maaltijd, er wordt al gezinspeeld op volgend jaar. Dat wordt een Finse maaltijd zegt de oudste pleegdochter, want mijn pleegbroer woont in Finland. Wie weet!