Deze week kregen twee kids van oma te horen dat haar hond ernstig ziek is en dat ze die op donderdag zouden laten  inslapen. Dat was een heftig bericht. Want als je bij oma logeert, wat regelmatig gebeurt, dan is de hond er altijd. De jongste noemt hem zelfs haar vriend. Dus thuis en op school vloeiden de tranen en kwamen er natuurlijk nog veel meer verhalen over zieke huisdieren die ingeslapen zijn. Wel fijn dat je dan niet alleen staat met je verdriet.

We denken dat we een redelijk rustige week kunnen afsluiten, met niet veel meer extra’s dan een stapel papieren om ons door heen te werken…. Maar dan komt de vrijdag met twee ergotherapieën, een controlebezoek aan de kinderarts, drie vioollessen en een judoles en tussendoor de ontdekking dat een van de kids een afgebroken tand heeft met alle actie daar omheen en een telefoontje van een voogd….. Gelukkig is het nu weekend!