Op de basisschool wordt er vaak gewerkt aan de stamboom van een kind. Voor pleegkinderen is dit vaak een lastig onderwerp. Vooral als je je eigenlijk alleen maar kunt herinneren dat je bij je pleegouders woont. Eigenlijk wil elk kind een “normale” stamboom. Gewoon een vader en moeder, broertjes en zusjes, opa’s en oma’s, ooms en tantes, neefjes en nichtjes. Regelmatig lukt het wel om een (gedeeltelijke) stamboom op papier te krijgen. Vaak zijn het dan namen waarvan het kind het gezicht niet weet. Hoe mooi is het dat wij als pleegouders mogen meehelpen aan het “levend” maken van een stamboom. Langzaam maar zeker krijgen de namen een gezicht en komen zelfs relaties tot stand. Ook al verzucht je soms dat “oma uit de kerk” niet je oma is maar wel zo voelt, toch ben je heel blij met de nieuw ontstane contacten en wil je graag werken aan (her)kennen en verstevigen van de relaties. Dit weekend kijk je uit naar een eerste ontmoeting met neef en nichtjes. Namen worden gezichten, eerste contacten gelegd. Ook jij hebt een eigen familie, een stamboom.
Na een zorgvuldige opbouw in contact was het vandaag zover. De hele zaterdagmiddag was voor jou en oma. Samen kletsen over van alles en nog wat, stukje wandelen, boodschapjes doen, puzzelen en samen eten. Oma en jijzelf. Hoe mooi is dat. Ondertussen wordt ook het contact met de andere familie rustig aan opgebouwd. Veel nieuwe indrukken maar ook blijdschap omdat je ze nu eindelijk kent.
Een 5-tal conservatoriumstudenten is eerder deze week een uurtje wezen praten over mijn (Wilma) leven en ons gezin. Wat voor hun een studieopdracht is, nl een passend concertje maken nav het levensverhaal van een mantelzorger, is voor mij een privé-huisconcert. Samen met een paar andere mensen vormen we een nieuwsgierig publiek. We genieten van een prachtig, persoonlijk gemaakt, optreden. Hieronder het gedicht dat door een van de studenten is voorgedragen. Zo mooi! Bedankt studenten en bedankt Bert, die dit mogelijk heeft gemaakt.
Tijdens een spelletjesavond, eerder deze winter, maakten we kennis met het spel Skip.Bo. Nu hebben we het spel zelf en kunnen dus heerlijk samen spelen. Gezellig!
Na even wennen is het heerlijk om weer je eigen dagbesteding te hebben bij Zoethout in Hattem. En hoe leuk is het als er bekenden komen in het restaurant en jij ze mag bedienen. De complimentjes stromen binnen en jij bent blij!
Vandaag kwam het bericht dat onze pleegdochter op 7 februari mag beginnen bij Zoethout in Hattem. Nog wat formele zaken regelen en dan lijkt het eindelijk te gaan gebeuren dat onze 18-jarige haar eigen daginvulling gaat krijgen. Dat zou mooi zijn.En helemaal als det werk ook plezier oplevert.
De afgelopen maanden hebben we diverse keren contact gehad met het zorgkantoor. Maar nu is er een afspraak voor een Bewust Keuze Gesprek. De dagbestedingsplek heeft nog niet eerder te maken gehad met een dergelijk gesprek voor een client maar goed, een moet de eerste zijn!!!Voor onze pleegdochter zal het fijn zijn als ze weer haar eigen dagelijkse routine heeft. We verzinnen regelmatig iets voor haar en ze helpt een beetje mee thuis, maar het is toch wel veel van niks. Het zou fijn zijn als daar nu snel verandering in komt. De 15e is het gesprek, dan gaat het (hopelijk) gebeuren. 😉
We gaan samen het nieuwe jaar in met een frisse blik op de toekomst. Wat er komen gaat? Geen idee! Maar laat maar komen!!!!!!! In vertrouwen gaan we het aan.
In het eerste kwartaal van 2023 zijn we volop bezig met de (papieren)voorbereiding van het 18+ traject voor onze pleegdochter. Zelf geniet ze van de stages en de dagen op school. Is lekker creatief bezig, bakt en kookt.
We denken dat zaken nu eindelijk goed geregeld zijn, vieren de 18e verjaardag en merken dat het het evenwicht nog wel wat broos is als er mensen van vroeger een beroep op onze pleegdochter doen. Praten hierover helpt wel goed.
Vlak voor de zomervakantie wordt de creatieve therapie afgesloten met samen de IJsselbrug schilderen. Wat heb je veel geleerd, en wat ben je een stuk “steviger” geworden. Mooi om te zien hoe je jezelf afbeeld. Veilig in je kamer tussen je geliefde boeken.Net voor de zomer is er een eerste contact met de eigen opa en oma en 2 halfbroertjes. Heel fijn maar ook enerverend. In de zomer gaan we heerlijk naar Finland en genieten met z’n zevenen van familie, natuur, omgeving en rust. Onze pleegdochter is vooral blij met het kleine neefje dat mee is en haar “eigen” oma-uit-de-kerk.Als we net van vakantie komen gaan we ons bezighouden met iets heel speciaals. Namelijk de reünie van (een deel van de) pleegkinderen waar we nog steeds contact mee hebben of die (soms na heel lange tijd) contact met ons hebben opgenomen. Dit is bedacht en geregeld door het bestuur van de stichting. Wat hebben we allemaal genoten van deze dag en wat is het goed geweest om elkaar te ontmoeten.
Dan moeten we hard aan de slag. In verband met de verduurzaming van ons huis moeten we onze zolder leeghalen en dat is een goed moment om eens flink te ontspullen. Daarnaast gaan we weer met de papiermolen bezig omdat er een foute wlz-verklaring is afgegeven. In alle hectiek van de verbouwing proberen we de zaken die nodig zijn rustig aan te pakken. Daarnaast is onze pleegdochter bijna de hele week thuis. Gelukkig mag ze wel naar de pony-manege als haar gezondheid dat toelaat. Zo gaan we het jaar uit! Terugkijkend op een enerverend maar mooi 2023.
Maar samen bakken is nog leuker.Met sinterklaasfeest in aantocht is het leuk om pepernoten te bakken met je nichtjes.Samen met je maatje / stagiaire van de SPH een cake bakken is ook leuk.
